Hymn Niemiec

Das Lied der Deutschen (niem. Pieśń Niemców) to hymn państwowy Niemiec.

Autorem tekstu był niemiecki poeta, językoznawca i historyk literatury August Heinrich Hoffmann von Fallersleben. Pieśń powstała w 1841 roku na wyspie Helgoland. Składała się z trzech zwrotek, z których pierwsza zaczynała się od słów Deutschland, Deutschland über alles. W 1922 roku za hymn oficjalnie uznał ją pierwszy prezydent Niemieckiej Republiki, Friedrich Ebert. Melodię zapożyczono z hymnu austriackiego Kaiserlied, którą skomponował Joseph Haydn. Pieśń Das Lied der Deutschen pisana była w czasie rozbicia Niemiec i pierwsza zwrotka wzywała do porzucenia partykularyzmów w dążeniu do jedności. Faszystowska propaganda nacjonalistyczna zmieniła interpretację słów i dlatego po II wojnie światowej alianci zakazali publikowania i wykonywania pierwszej zwrotki. Próba wprowadzenia nowego hymnu w 1950 roku zakończyła się fiaskiem. W 1952 roku trzecią zwrotkę Einigkeit und Recht und Freiheit (Jedność, prawo i wolność) uznano za hymn Niemiec. Pozostał po zjednoczeniu, nabierając w tym kontekście dodatkowego znaczenia.

Das Lied der Deutschen

Einigkeit und Recht und Freiheit
Für das deutsche Vaterland!
Danach lasst uns alle streben,
Brüderlich mit Herz und Hand!
Einigkeit und Recht und Freiheit
Sind des Glückes Unterpfand:
Blüh im Glanze dieses Glückes,
Blühe, deutsches Vaterland!

Pieśń Niemców

Jedność i prawo i wolność
Dla niemieckiej ojczyzny,
Do tego wszyscy dążmy
Po bratersku, sercem i czynem.
Jedność i prawo i wolność
Są gwarancją szczęścia.
Kwitnij w blasku tego szczęścia
Kwitnij, niemiecka ojczyzno

Powrót